تشکیک در عامل حمله به بیمارستان الاهلی؛ واقعیت چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۲۳۹۶۲
در حالی که انفجار بیمارستان «الاهلی المعمدانی» غزه و شهادت صد‌ها تن در آن، احساسات مردم دنیا را جریحه‌دار کرده، اسرائیل مدعی است عامل این انفجار، گروه جهاد اسلامی فلسطین بوده، اما این ادعا چه نسبتی با واقعیت دارد؟
شامگاه سه شنبه ۲۵ مهرماه (۱۷ اکتبر ۲۰۲۳) حدود ساعت ۱۹:۰۰ به وقت غزه، وقوع انفجار در بیمارستان الاهلی المعمدانی غزه منجر به شهادت صد‌ها تن شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در حالی که انفجار بیمارستان «الاهلی المعمدانی» غزه و شهادت صد‌ها تن در آن، احساسات مردم دنیا را جریحه‌دار کرده، اسرائیل مدعی است عامل این انفجار، گروه جهاد اسلامی فلسطین بوده، اما این ادعا چه نسبتی با واقعیت دارد؟
با این حال، ساعتی بعد از انتشار اخبار این فاجعه دلخراش، طرف اسرائیلی مدعی شد عامل این کشتار بزرگ، نه ارتش این رژیم، بلکه شلیک گروه جهاد اسلامی بوده است. با وجود آنکه این ادعا، دور به نظر می‌رسید و مردم و دولت‌های اسلامی و برخی کشورهای دیگر، اسرائیل را بابت این حمله محکوم کردند، اما گستره نفوذ رسانه‌های غربی و تکرار این ادعا، مورد توجه قرار گرفته است.
از سوی دیگر در رسانه‌های فارسی و شبکه‌های اجتماعی با کاربران فارسی زبان، ادعای طرف اسرائیلی به صورت گسترده مطرح و از سوی بخشی از کاربران مورد تایید قرار گرفت، اما واقعیت چیست و این رویداد بی‌سابقه هم از نظر تعداد تلفات (حدود ۵۰۰ کشته) و رخ دادن آن در بیمارستان که باید محل امن باشد، چگونه رقم خورده است؟
شامگاه سه‌شنبه ارتش اسرائیل، گروه جهاد اسلامی فلسطین را مسئول حمله به بیمارستان الاهلی العربی دانست. به گزارش رویترز، یک سخنگوی این ارتش در بیانیه‌ای گفت: «اطلاعات نظامی نشان می‌دهد این بیمارستان مورد اصابت یک راکت منحرف‌شده قرار گرفته که از سوی گروه جهاد اسلامی فلسطین در نوار غزه شلیک شده بود».
بر اساس این بیانیه، «یک تحلیل سامانه دفاعی ارتش اسرائیل بیانگر شلیک راکت‌ها از سوی تروریست‌ها در نوار غزه است که در زمان هدف قرار گرفتن بیمارستان، از نزدیک‌ترین فاصله از آن عبور کرد و اطلاعات دریافتی از منابع مختلف نشان می‌دهد گروه جهاد اسلامی مسئول شلیک اشتباهی راکتی است که به بیمارستان اصابت کرد». پس از این بیانیه، سازمان جهان اسلامی فلسطین ادعای اسرائیل دایر بر نقش این گروه در انفجار بیمارستان غزه را تکذیب کرد.
ادعای نتانیاهو و مقامات منطقه
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونسیتی نیز با رد دست داشتن این کشور در حمله مرگبار به بیمارستانی در غزه در شبکه ایکس نوشت: «همه دنیا می‌دانند تروریست‌های وحشی در غزه کسانی بودند که به بیمارستان غزه حمله کردند، نه ارتش اسرائیل. او که بچه‌های ما را وحشیانه کشت، بچه‌های خود را هم می‌کشد.»
ادعای نتانیاهو: تجزیه و تحلیل سیستم‌های عملیاتی ارتش اسرائیل نشان می‌دهد موشک توسط تروریست‌ها در غزه شلیک شده و به بیمارستان الاهلی برخورد کرده است او اضافه کرد: «تجزیه و تحلیل سیستم‌های عملیاتی ارتش اسرائیل نشان می‌دهد موشک توسط تروریست‌ها در غزه شلیک شده و به بیمارستان الاهلی برخورد کرده، ضمن آنکه اطلاعات ما هم بیانگر آن است که جهاد اسلامی مسئول پرتاب نافرجام موشکی است که به بیمارستان غزه اصابت کرد.» با این وجود، رهبران کشورهای منطقه از جمله عربستان سعودی، امارات متحده عربی، مصر، اردن، قطر، ترکیه و ایران، اسرائیل را مسئول حمله دانستند و آن را به شدیدترین شکل محکوم کرده‌اند.
موضع آمریکا
جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا در سفر روز چهارشنبه به سرزمین‌های اشغالی، وقتی همراه نتانیاهو در تل‌آویو نشسته بود، گفت: «بر اساس آنچه به رؤیت من رسیده، به نظر می‌آید به دست آنها انجام شده، نه شما.» او گفت که در این‌باره فقط به منابع اسرائیلی متکی نبوده و منابعی در وزارت دفاع آمریکا هم این موضوع را تأیید کرده‌اند.
«مارک وارنر» رئیس و «مارکو روبیو» نایب‌رئیس کمیته اطلاعات سنای آمریکا نیز روز چهارشنبه اعلام کردند بررسی اطلاعات مربوط به انفجار بیمارستان الاهلی غزه ثابت کرد این اقدام کار جهاد اسلامی است، نه ارتش اسرائیل. همچنین یک سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا در شبکه X نوشت، تحلیل ایالات متحده بر اساس داده‌های در اختیار نشان می‌دهد که «اسرائیل مسئول انفجار دیروز در بیمارستان غزه نیست و این ارزیابی مبتنی بر تحلیل ایالات متحده از تصاویر هوایی، رهگیری‌ها و اطلاعات منابع باز است».
او البته افزود که آمریکا به جمع‌آوری اطلاعات در این زمینه ادامه می‌دهد. موضع آمریکا و به ویژه وزارت دفاع آن، به دلیل برخورداری از ماهواره‌ها و اطلاعات ناشی از رصد دقیق نظامی منطقه قابل اهمیت است، هرچند موضع جهت‌دار این کشور در جنگ کنونی و این که خود این کشور نیز متهم به در اختیار قرار دادن سلاح‌هایی است که بر سر غیرنظامیان ریخته می‌شود، وجود موضع صادقانه آنها را دچار تردید می‌کند.
بزرگنمایی در میزان تلفات
به نظر می‌رسد در ساعت‌های اولیه انفجار بیمارستان المعمدانی، مقداری اغراق درباره میزان تلفات و تصور اشتباه درباره حجم تخریب ایجاد شد.
اکنون روشن شده آمارهای ۸۰۰، هزار و بالای ۱۰۰۰ که در شب اول از شهدای این حمله مطرح شد، درست نبوده و همان عدد ۴۷۱ کشته به واقعیت نزدیکتر است. از سوی دیگر برخلاف تصور اولیه مبنی بر منفجر شدن خود بیمارستان، بمب یا موشک به حیاط بیمارستان اصابت کرده و گودال ناشی از آن هم بزرگ نبوده و، چون تعداد زیادی به همین حیاط پناه آورده بودند، کشته و مجروح شده‌اند و البته در داخل بیمارستان هم تلفات رخ داده است.
مستندات طرف فلسطینی
از آنجا که از ۱۰ روز قبل از حمله به بیمارستان الاهلی، اسرائیل در حال بمباران مناطق مسکونی غزه بوده و ۳۰۰۰ نفر از فلسطینی‌ها را به شهادت رسانده و بعد از این فاجعه نیز همچنان در حال تداوم بمباران است، طرف فلسطینی نیازی به ارائه مستند نمی‌دید و فرض اولیه، منشا این انفجار را هم مشابه موارد قبلی می‌بیند.
به گفته اشرف القدره، سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین در غزه، فعالیت بیمارستان «الکرامه» در شمال نوار غزه هم بعد از آنکه جنگنده‌های اسرائیل ساختمان‌های مجاور این بیمارستان را بمباران کرده‌اند، متوقف‌شده است. چون بیمارستان هم در این حملات به‌طور جدی آسیب دیده است. در همان روز علاوه بر این بیمارستان، مدرسه سازمان ملل هم بمباران شده و بنابراین حمله به بیمارستان از طرف اسرائیل، امر غریبی نیست.
کدام بمب و راکت؟ فلسطین چنین جنگ‌افزار‌هایی دارد؟
مهمترین موضوعی که از طرف گروه‌های مقاومت در رد نقش خود در ماجرای بیمارستان بیان می‌شود، این است که راکت‌ها و موشک‌های فلسطینی اصلا توانایی کشتار در سطح چندصد نفر را ندارد و مواردی که در این مدت به سمت سرزمین‌های اشغالی شلیک شده، بخش زیادی به هدف نخورده و موارد اصابت شده به هدف نیز تلفات محدودی در حد چند نفر داشته که قابل مقایسه با حجم تخریب و میزان کشته‌ها در بیمارستان نیست.
تاکنون بمب یا راکتی که باعث انفجار شده، مشخص نشده، اما اکانت‌های اسرائیلی با توجه به در اختیار داشتن موشک «قاسم» توسط جهاد اسلامی، انفجار را ناشی از شلیک این موشک و عمل نکردن آن و انفجار سوخت باقیمانده موشک اعلام می‌کنند.
مهمترین موضوعی که از طرف گروه‌های مقاومت در رد نقش خود در ماجرای بیمارستان بیان می‌شود، این است که راکت‌ها و موشک‌های فلسطینی اصلا توانایی کشتار در سطح چندصد نفر را ندارد، اما در طرف فلسطینی از نقش بمب پیشرفته JDAM صحبت می‌شود. یکی از دلایل این طرف، صدای سوتی است که هنگام انفجار شنیده می‌شود و شباهت آن با صدای برخورد بمب‌های JDAM. گروهی نیز بابت بازده انفجار، منشا انفجار بیمارستان را بمب JDAM می‌دانند که ساخت آمریکاست و به اسرائیل هم داده شده است.
اما حماس و جهاد اسلامی نه تنها این بمب، بلکه زیرساخت‌ها و قابلیت‌های شلیک یک نمونه از JDAM را ندارند. نکته دیگر شیوه انفجار بمب است، گفته شده بمب‌های JDAM از فیوز‌های خاصی استفاده می‌کنند که می‌تواند بمب را برای تلفات بیشتر در فاصله دقیقی از زمین منفجر کند، در حالی که راکت القاسم که جهاد اسلامی دارد، دارای اصابت مستقیم است و در صورت اصابت باید حفره خاصی ایجاد می‌کرد و در عکس، خبری از حفره بزرگ نیست.
چاله ایجادشده
در مقابل این ادعا که مهمات فلسطینی‌ها توان تخریب بالا ندارد، برخی این گزینه را مطرح کردند که شاید زیرزمین بیمارستان، انبار مواد منفجره بوده و برخورد راکت به انبار آن حجم خرابی و تلفات به دنبال داشته است.
در پاسخ این گمانه بیان شد: وقوع چنین موردی باعث انفجار‌های ثانویه می‌شود که بعد از برخورد راکت و منفجر شدن انبار مهمات رخ می‌دهد، اما فیلم‌های موجود هیچ کدام انفجار ثانویه را نشان نمی‌دهد. علاوه بر این، در تصاویر موجود، شواهدی شبیه بقایای انبار مهمات دیده نمی‌شود. یکی از شواهد شناخت جنگ افزار مورد استفاده، ارائه تصویر بقایای آن است که طرف فلسطینی شاید بتواند انجام دهد؛ البته ممکن است شدت انفجار بقایای قابل شناسایی برجای نگذاشته باشد.
هشدار‌های اسرائیل برای تخلیه بیمارستان
یکی از مستندات طرف فلسطینی که در بیانیه حماس هم به آن اشاره شد، این بود که اسرائیلی‌ها چند روز پیش از حمله با چندین بیمارستان (از جمله العوده، الاندونیسی، کمال عدوان، الکویتی، قدس، و المعمدانی) تماس گرفته و از آنها خواستند فوراً تخلیه کنند، زیرا در محدوده جغرافیایی عملیات نظامی اسرائیل قرار دارند و گفتند مدیران بیمارستان عواقب این اتفاق را متحمل خواهند شد.
اسرائیلی‌ها چند روز پیش از حمله با چندین بیمارستان (از جمله العوده، الاندونیسی، کمال عدوان، الکویتی، قدس، و المعمدانی) تماس گرفته و از آنها خواستند فوراً تخلیه کنند، زیرا در محدوده جغرافیایی عملیات نظامی اسرائیل قرار دارندآن‌ها طبق تجربه خود، هشدار و توصیه به تخلیه را به معنای رفع تکلیف و آمادگی برای حمله ارتش اسرائیل ارزیابی می‌کنند. به علاوه طبق بیانیه حماس، «در ۱۴ اکتبر (سه روز پیش از حمله) ساعت ۲۰:۳۰، نیرو‌های اشغالگر دو گلوله به سمت بیمارستان المعمدانی شلیک کردند و صبح روز بعد ارتش اشغالگر با رئیس بیمارستان دکتر ماهر ایاد تماس گرفت و به او گفت: ما دیروز با دو گلوله به شما هشدار دادیم پس چرا تا این لحظه بیمارستان را تخلیه نکرده‌اید؟ مدیر بیمارستان با اسقف کلیسای انجیلی در بریتانیا تماس گرفت، او هم با سازمان‌های بین‌المللی تماس برقرار کرد و به بیمارستان اطلاع داد که می‌توانند به کار خود ادامه دهند، اما شامگاه، جنگنده‌ها این جنایت را رقم زدند.»
حماس: قبل و حین حادثه، آژیر اسرائیل فعال نشد
نکته دیگر مورد اشاره حماس این است که: پیش و هنگام حادثه، مقاومت هیچ موشکی به سمت اشغالگران شلیک نکرد، آژیر‌های اشغال فعال نشد و موشک‌های سامانه گنبد آهنین هم پرتاب نشد. همچنین ده‌ها هواپیمای شناسایی اسرائیل در آسمان نوار غزه هستند و مدام در حال رصد و عکسبرداری‌اند و اگر این کشتار به ادعای اشغالگران با موشک‌های مقاومت انجام شده بود، یک عکس برای اثبات آن تا الان منتشر شده بود. حماس کنایه‌ای هم زده و آن اینکه چطور اسرائیل توانسته میان موشک‌های گروه‌های مقاومت به محض پرتاب تمیز قائل شود؟
تاخیر ۴ ساعته اسرائیل در موضعگیری
حماس همچنین با اشاره به اینکه اسرائیل همه عملیات خود را به دقت ثبت و ضبط می‌کند و در همه دفعات گذشته، رسانه‌هایشان حوادث صد‌ها برابر کمتر از این کشتار را اعلام یا تکذیب می‌کردند، پرسیده: «پس چه چیزی باعث شد بیش از ۴ ساعت منتظر بمانند؟ دلیلی جز سناریو‌های جعلی و دروغ‌بافی و فریبکاری وجود دارد!»
مستندات طرف اسرائیلی
از سه شنبه شب که کشته شدن صد‌ها غیرنظامی احساسات شمار زیادی از مردم جهان را جریحه دار کرده، افراد و رسانه‌های اسرائیلی در حال ارائه شواهد و قرینه‌هایی هستند تا ادعای اسرائیل در این زمینه را تقویت کنند. بخشی از این موارد اینهاست:
فیلم زنده الجزیره
یکی از موارد مورد استناد حامیان اسرائیل، یک فیلم زنده است که شبکه الجزیره در حال پخش آن است و در آن حرکت رفت و برگشت یک جسم نورانی دیده می‌شود و این فیلم نشانه شلیک از غزه قلمداد می‌شود.
در پاسخ گفته شده فیلمی که اکانت‌های اسرائیلی منتشر کردند، ساعت شلیک موشک را ۱۹:۵۸ دقیقه نشان می‌دهد، در حالی‌که نخستین خبر انفجار در بیمارستان در ساعت ۱۹:۰۹ منتشر شده است! یعنی ۴۹ دقیقه قبل‌تر از چیزی که اسرائیل ادعا می‌کند بیمارستان مورد حمله قرار گرفته است. البته از آنجا که خبرها با چند دقیقه تاخیر رسانه‌ای می‌شوند، می‌توان گفت انفجار در بیمارستان حتی از ۱۹:۰۹ دقیقه هم قبل‌تر است.
فیلم انحراف موشک
فیلم دیگری هم پخش شد که منحرف‌شدن یک راکت را نشان می‌دهد.
بررسی‌ها نشان می‌دهد این فیلم متعلق به سال ۲۰۲۲ و قدیمی است. ویدئوی ادعایی مکالمه دو عضو جهاد اسلامی یکی از شواهدی که از طرف اسرائیلی‌ها ارائه شده، ویدئویی سیاه با زیرنویس انگلیسی است که روی آن صدای دو نفر پخش می‌شود که به عربی صحبت می‌کنند و ادعا شده مکالمه شنودشده دو عضو حماس است و در آن می‌گویند حمله به بیمارستان در نتیجه شلیک ناموفق موشک توسط جهاد اسلامی رخ داده است.
جدا از اینکه چگونه می‌توان از اعتبار این صوت اطمینان یافت، برخی ناظران معتقدند لهجه عربی موجود در آن، بیشتر به مصری‌ها شبیه است تا اهالی غزه. حتی در مکالمه ادعایی هم طرف مقابل می‌گوید به نظر می‌رسد این شلیک از خودی باشد و محل پرتاب کنار بیمارستان است. با این وصف بر فرض اثبات انتساب این نوار به دو عضو مقاومت، تصور دو نیروی عادی در شب چه ارزشی می‌تواند داشته باشد؟ کانال ۴ انگلیس نیز در گزارشی تحقیقی اعلام کرد چندین کارشناس تأیید کرده‌اند این نوار مکالمه در باب خطای موشک (خودی) جعلی است.
آنها گفته‌اندچیدمان کلمات، لهجه و اصلاحات بکار رفته مضحک ست. از سوی دیگر در حالی برخی کاربران، محل شلیک موشک را قبرستانی کنار بیمارستان عنوان می‌کنند که پرتاب موشکی با این توان، نیازمند محیطی گسترده و باز است.
موضعگیری‌ها و روایت‌ها
در شرایطی که هنوز تحقیقات کامل انجام نشده، مواضع طرفین ماجرا به سود طرف مقابل می‌تواند تا حدی تعیین کننده باشد. اعتراف فعال اسرائیلی توئیتر یکی از این موارد، موضع «حنانیا نفتالی» کاربر حامی اسرائیل در فضای مجازی فارسی بود که دقایقی بعد از حادثه، توئیت زد «نیروی هوایی اسرائیل به پایگاه تروریستی حماس در یک بیمارستان در غزه ضربه زد و تعداد زیادی تروریست مرده‌اند.» بسیاری این توئیت را اعتراف اسرائیل به حمله ارزیابی کردند.
البته بعد از اندکی این توئیت انگلیسی پاک شد! در بیانیه حماس نیز آمده: سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی به سرعت بیانیه‌ای را در ساعت ۲۱:۱۷ در صفحه خود در «ایکس» منتشر کرد که در آن آمده بود: «برای تخلیه بیمارستان المعمدانی و پنج بیمارستان دیگر هشدار داده بودیم که سازمان تروریستی حماس از آن به عنوان پناهگاه استفاده نکند.
اعتراف فعال اسرائیلی توییتر
یکی از این موارد، موضع «حنانیا نفتالی» کاربر حامی اسرائیل در فضای مجازی فارسی بود که دقایقی بعد از حادثه، توئیت زد «نیروی هوایی اسرائیل به پایگاه تروریستی حماس در یک بیمارستان در غزه ضربه زد و تعداد زیادی تروریست مرده‌اند.» بسیاری این توئیت را اعتراف اسرائیل به حمله ارزیابی کردند. البته بعد از اندکی این توئیت انگلیسی پاک شد!
در بیانیه حماس نیز آمده: سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی به سرعت بیانیه‌ای را در ساعت ۲۱:۱۷ در صفحه خود در «ایکس» منتشر کرد که در آن آمده بود: «برای تخلیه بیمارستان المعمدانی و پنج بیمارستان دیگر هشدار داده بودیم که سازمان تروریستی حماس از آن به عنوان پناهگاه استفاده نکند.»
واقعیت آن است که ارتش اسرائیل از آغاز این جنگ، اصل تمایز بین اهداف غیرنظامی و نظامی را نادیده گرفته و به طور سیستماتیک اورژانس، آمبولانس‌ها، دفاع مدنی، مدارس، مساجد و کلیسا‌ها را هدف قرار داده و تا پیش از ماجرای المعمدانی، بیش از ۳۰۰۰ تن را کشته که ۲۰۰۰ تن آنها زن و کودک و تعداد بیشتری غیرنظامی هستند و حتی اگر نقش آن در این بمباران اثبات نشود، همچنان شواهد بی‌شماری برای محکومیت اقدامات ضدانسانی آن وجود دارد که به همه آنها اعتراف داردسابقه اسرائیل چه می‌گوید؟
سابقه اسرائیل نشان می‌دهد در گذشته نیز در مواردی که فضای افکار عمومی علیه اقدامی شدید بوده، نقش خود را رد کرده و بعدا به آن اذعان کرده است.
یکی از این موارد، کشتار قانا در ۱۸ آوریل ۱۹۹۶ است که در آن ارتش اسرائیل اردوگاه سازمان ملل در روستای قانا در جنوب لبنان را زیر آتش سنگین توپخانه‌ای قرار داد و از ۸۰۰ پناهجوی غیرنظامی لبنانی، ۱۰۶ نفر کشته و ۱۱۶ نفر از جمله ۴ نیروی حافظ صلح سازمان ملل زخمی شدند.
با وجود شواهد از حضور هواپیمای بدون سرنشین اسرائیلی پیش از گلوله‌باران بر فراز محوطه پناه گرفتن غیرنظامیان، دولت اسرائیل نقش خود را انکار می‌کرد، اما بعد از انتشار مستندات نوار در روزنامه ایندیپندنت، اسرائیل اعلام کرد این منطقه «به دلیل هدفگذاری نادرست و داده‌های اشتباه» مورد اصابت قرار گرفته و عفو بین‌الملل نتیجه‌گیری کرد، «ارتش اسرائیل عمداً به محوطه سازمان ملل حمله کرد.» در نمونه دیگر «شیرین ابوعاقله» خبرنگار فلسطینی-آمریکایی که ۲۵ سال در شبکه الجزیره فعالیت می‌کرد، در ۱۱ می ۲۰۲۲ هنگام پوشش اخبار حمله نیرو‌های ارتش اسرائیل به شهر جنین در کرانه باختری هدف نیرو‌های اسرائیلی قرار گرفت و با اصابت گلوله به سر جان باخت.
اسرائیل، اما مسئولیت در مرگ او را انکار کرد و نیرو‌های فلسطینی را مسبب آن خواند. سرانجام ۴ ماه بعد که فضای خشم کمی فروکش کرده بود، در ۵ سپتامبر اعتراف کرد او احتمالاً «به صورت تصادفی» مورد اصابت نیروهایش قرار گرفته، اما از تحقیق جنایی خودداری کرد؛ به‌تازگی همین موضوع مورد اشاره مجری شبکه MSNBC قرار گرفت.
واقعیت آنکه در ماجرای تلخ بمباران بیمارستان المعمدانی غزه، همچنان ضعف داده وجود دارد و به سادگی نمی‌توان حکم قاطع در این زمینه داد، اما موارد بالا نمونه‌هایی از مواردی است که در این زمینه مطرح شد. البته واقعیت آن است که ارتش اسرائیل از آغاز این جنگ، اصل تمایز بین اهداف غیرنظامی و نظامی را نادیده گرفته و به طور سیستماتیک اورژانس، آمبولانس‌ها، دفاع مدنی، مدارس، مساجد و کلیسا‌ها را هدف قرار داده و تا پیش از ماجرای المعمدانی، بیش از ۳۰۰۰ تن را کشته که ۲۰۰۰ تن آنها زن و کودک و تعداد بیشتری غیرنظامی هستند و حتی اگر نقش آن در این بمباران اثبات نشود، همچنان شواهد بی‌شماری برای محکومیت اقدامات ضدانسانی آن وجود دارد که به همه آنها اعتراف دارد.
نکته دیگر مورد اشاره حماس این است که: پیش و هنگام حادثه، مقاومت هیچ موشکی به سمت اشغالگران شلیک نکرد، آژیر‌های اشغال فعال نشد و موشک‌های سامانه گنبد آهنین هم پرتاب نشد.
همچنین ده‌ها هواپیمای شناسایی اسرائیل در آسمان نوار غزه هستند و مدام در حال رصد و عکسبرداری‌اند و اگر این کشتار به ادعای اشغالگران با موشک‌های مقاومت انجام شده بود، یک عکس برای اثبات آن تا الان منتشر شده بود. حماس کنایه‌ای هم زده و آن اینکه چطور اسرائیل توانسته میان موشک‌های گروه‌های مقاومت به محض پرتاب تمیز قائل شود؟
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: فلسطین جنایت اسرائیل گروه جهاد اسلامی فلسطین بیمارستان المعمدانی بیمارستان الاهلی حمله به بیمارستان انفجار بیمارستان گروه های مقاومت بیمارستان غزه تروریستی حماس طرف اسرائیلی ارتش اسرائیل طرف فلسطینی بیانیه حماس طرف اسرائیل نشان می دهد تروریست ها سازمان ملل قرار گرفت تماس گرفت نوار غزه شلیک شده نقش خود سه شنبه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۲۳۹۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناگفته‌هایی از اعتراضات کف خیابان‌های لس‌آنجلس/ واقعیت کدام است؟
خبرگزاری مهر، گروه مجله: تقریباً دو سالی می‌شود که برای تحصیل به آمریکا رفته؛ یک فعال رسانه‌ای است که در ایالات متحده رشته‌ای نزدیک به آنچه ما ارتباطات می‌نامیم، می‌خواند. «محمدجواد زمان‌آبادی» که در منطقه سانتامونیکا زندگی می‌کند و فاصله چندانی با دانشگاه پر سروصدای این روزهای لس‌آنجلس ندارد، می‌گوید: «یوسی‌ال‌ای، مجموعه‌ای با ابعاد جغرافیایی خیلی بزرگ است که شامل مراکز تفریحی، خانه‌های ویلایی و ساختمان‌های دانشگاهی می‌شود. نه فقط برای دانشجویان این دانشگاه، بلکه برای خیلی از جوان‌های لس‌آنجلس یک پاتوق است.»
این دانشگاه یکی از معروف‌ترین دانشگاه‌های دنیا است. کالیفرنیا، دو الی سه دانشگاه معروف در سطح جهان دارد که یکی از آنها یوسی‌ال‌ای است. زمان‌آبادی از شرایط جدید در یوسی‌ال‌ای می‌گوید، اینکه قبل از جنبش‌ها به راحتی به دانشگاه می‌رفته اما اخیراً شرایط به اندازه‌ای سخت شده است که حتماً باید کارت دانشجویی تحویل بدهد.
حالا که این دانشگاه به محلی برای تحصن و اعتراض تبدیل شده، برای ورود حسابی سخت‌گیری می‌کنند؛ مخصوصاً شب‌ها که زمان اوج تجمعات دانشجویی است نظارت به قدری جدی است که تقریباً غیر از دانشجویان یوسی‌ال‌ای کسی نمی‌تواند وارد شود. زمان‌آبادی می‌گوید: «در تمام این مدت فقط یک بار روزهای اول با خوش‌شانسی موفق شدم وارد دانشگاه شوم» و با خنده ادامه می‌دهد: «بعد هم خوش‌شانس‌تر بودم که بیرونم کردند! اگر مانده بودم حالا حسابی کتک خورده بودم.»
او به عنوان یک ایرانی که در ایالات متحده زندگی کرده، اعتراضات را زاویه منحصر به فردی بررسی می‌کند. تجربه مهاجرت او را به این باور رسانده که بر خلاف تصور، آمریکا کشوری است که حجم اعتقادات مذهبی بالاتری نسبت به سایر کشورهای اروپایی دارد و حتی می‌شود گفت یک کشور خانواده محور است. حالا این اعتراضات هم کمابیش با این محورهای مذهبی و خانوادگی ارتباط دارد.
برای شفاف شدن مسئله توضیح می‌دهد: «به نظرم اینجا اگر یک روز جوان‌ترها نسبت به یک مسئله‌ای دست به اعتراضات خیابانی زدند باید دانست که این اعتراض یک پیشینه دارد. بگذارید یک مثال بزنم. تصویری در لس آنجلس دیدم که خیلی عجیب بود. چند پلیس یک دختر دانشجو را دستگیر کرده و در حالی که دست و گردن او را گرفته بودند به سمت ماشین هل می‌دادند، در همان حین دختر برای آزادی‌اش تقلا می‌کرد. تصور کنید در این شرایط پدر دختر دانشجو در چند قدمی آنها ایستاده و با یک دوربین فیلمبرداری از این صحنه فیلم می‌گیرد و دائماً دختر خود را تشویق می‌کند که آفرین! همین است! این یعنی خانواده به فرزند خود یاد داده که برو، دفاع کن و برای موضوعی که فکر می‌کنی درست است بجنگ.»
پولدارهای خسیس و نامحبوب
این فعال رسانه‌ای از خاطراتش در روزهای اول زندگی در آمریکا می‌گوید؛ روزهای قبل از این جنبش و حتی قبل از طوفان‌الاقصی: «همان روزها فهمیدم آمریکایی‌ها، یعنی مردم‌شان، در مقابل اسرائیل هیچ وقت روی خوش از خودشان نشان نداده‌اند.»
زمان‌آبادی اولین مواجهه‌اش با این موضوع را زمانی می‌داند که دنبال خانه می‌گشته است: «یکی از دوستان ژاپنی‌ام نزدیک ۴۰ سال است در آمریکا زندگی می‌کند و شهروند آمریکا محسوب می‌شود. او برای پیدا کردن خانه چندین محله را پیشنهاد داد. وقتی اسم یک محله را آوردم صورتش در هم رفت و گفت درباره این محل خودت می‌دانی! اما من پیشنهادش نمی‌کنم. علت را که پرسیدم گفت اسراییلی‌نشین و یهودنشین است و ما دوست نداریم با اسرائیلی‌ها و یهودی‌ها در یک محل زندگی کنیم!»
او روز به روز با مصداق‌های بیشتری از دیدگاه منفی مردم آمریکا نسبت به اسرائیلی‌ها مواجه می‌شود و البته متوجه می‌شود که اهالی این کشور یهودی‌ها را چندان از اسرائیلی‌ها جدا نمی‌دانند و یک بدبینی ذاتی و قدیمی به آنها دارند: «مثلاً اصطلاحاتی دارند درباره اینکه یهودی‌ها خسیس هستند و گرچه حسابی پولدار محسوب می‌شوند پول خرج نمی‌کنند.»
یکی از دوستانش خاطره‌ای تعریف کرده تا به زمان‌آبادی ثابت کند مردم درباره خسیس بودن این گروه بیراه نمی‌گویند: «یک مدیر یهودی داریم که حدود پنجاه سال پیش به آمریکا مهاجرت کرده بود و با پولی که آن زمان داشت چند ملک برای خودش خری «د. حالا حدود ۳۰۰ ملک دارد. اما این مدیر، در بین مجلات و روزنامه‌ها دنبال کوپن تخفیف غذا می‌گردد تا در رستوران‌های زنجیره‌ای با قیمت پایین‌تری غذا بخورد و کمتر خرج کند.»
زمان‌آبادی در توضیح خاطره دوستش می‌گوید: «کسی که یک ملک هم در لس‌آنجلس داشته باشد جزو پولدارها محسوب می‌شود، وای به حال ۳۰۰ ملک! از این گذشته آن کوپن‌ها برای بی‌خانمانان است نه کسی که ۳۰۰ ملک داشته باشد. با توجه به همین موضوعات برای خساست اسراییلی‌های و یهودی‌ها در آمریکا جوک ساخته‌اند.»
برند دفاع از فلسطین
به ماجرای هفت اکتبر برمی‌گردد و از اولین واکنش‌ها می‌گوید؛ اینکه مردم آمریکا در ابتدا بعد از طوفان الاقصی از اسرائیل حمایت کردند و حتی بسیار متأثر شده بودند؛ چرا که عملیات طوفان‌الاقصی صبح روز بعد از یک جشن معروف در اسرائیل انجام شد و تعدادی از کسانی که در آنجا» حضور داشتند اسرائیلی نبودند و برای شرکت در جشن شبانه رفته بودند.
او اشاره می‌کند که به تدریج ورق برگشت و فضای دلسوزی برای اسرائیل جای خود را به حمایت از فلسطین داد: «روزهای اول با شروع حملات اسرائیل به فلسطین، خبری از اعتراض از سوی آمریکایی‌ها نبود و به نوعی نگاه این بود که زدی ضربتی ضربتی نوش کن! اما پس از مدتی بعد از اینکه رژیم صهیونیستی بیمارستان را بمباران کرد، بچه‌های کوچک را به قتل رساند و مرزها را بست تا از کمک رسانی جلوگیری کند ورق کم کم بازگشت و بعد از سه چهار ماه کاملاً شرایط تغییر کرد.» شرایطی که همه گروه‌های سنی را در بر گرفته است.
یک فیلم که در فضای مجازی در خود آمریکا دست به دست چرخیده است. فیلمی که در آن کودکی خردسال شعارهایی درباره آزادی فلسطین می‌دهد و دانشجویان پشت او تکرار می‌کنند: «زنده باد فلسطین»، «ما باید در دنیای آزاد زندگی کنیم» و «زنده باد غزه». زمان‌آبادی می‌گوید: «اینها یعنی تلاش برای انسانیت.»
با همین تلاش‌های جزئی کم کم یک موج بسیار جدی علیه اسرائیل در آمریکا به راه می‌افتد. زمان‌آبادی می‌گوید: «آمریکایی‌ها به اسرائیلی‌ها می‌گفتند در ماجرای هفت اکتبر شما ضرر کردید اما کاری که الان می‌کنید نسل‌کشی است! حالا وضعیت در آمریکا به گونه‌ای است که دفاع از فلسطین یک برند به حساب می‌آید.»
صدایش می‌لرزد؛ اما معترض است!
زمان‌آبادی مصداق‌های کوچک اما جذابی می‌گوید که نشان می‌دهد مردم آمریکا حسابی از برند «دفاع از فلسطین» خوش‌شان آمده است. او به گروهی از پیرزن‌ها و پیرمردهای آمریکایی اشاره می‌کند که هرازگاهی سر خیابان‌های لس‌آنجلس آنها را می‌بیند.
«راستش خیلی تصویر جالبی می‌سازند. سالمندانی که شبیه شخصیت‌های کارتونی هستند و سر خیابان پرچم‌های و شعارهای دفاع از فلسطین در دست گرفته‌اند. این واقعاً عجیب است. این پیرمرد و پیرزن‌های شاید تا کنون از آمریکا بیرون نرفته‌اند و جایی هم جز آمریکا را هم نمی‌شناسند. کسانی که تمام سال‌های سالمندی کارشان جمع شدن دور هم و تفریح بوده است و احتمالاً خوب می‌دانند سرنوشت بخشی از اقتصاد کشورشان در دست اسرائیلی‌ها و یهودی‌هاست. حالا، این افراد در این سن و سال دغدغه فلسطین را دارند و یک گروه به اسم حمایت از مظلوم برای خود تشکیل داده‌اند!»
او که این جمعیت کوچک را دیده سعی می‌کند جزئیات بیشتری از آن فضا بگوید تا تصویرسازی بهتری شکل بگیرد: «تصور کنید این پیرمرد و پیرزن‌هایی پا به سن گذاشته به جای اینکه پارک و استخر و سینما بروند برای مردم غزه به خیابان‌ها می‌آیند، یک جا می‌ایستند، بنرهایی دست می‌گیرند که روی‌شان نوشته‌اند جنگ را متوقف کنید؛ لعنت به ظالم؛ چرا مردم را می‌کشید و اینها…»
زمان‌آبادی ادامه می‌دهد: «سن بالایشان، دستان لرزانشان، تعداد کم‌شان که به ۲۰ نفر هم نمی‌رسد، همه اینها باعث شده تصویر خیلی جالبی از آنها دیده شود. زمانی که من دوربین می‌گیرم تا با آنها صحبت کنم این فرد سالمند، صدایش حتی برای هم مصاحبه می‌لرزد. شاید از سیاست روز هم سر در نمی‌آورد، اما می‌داند در غزه یک جنایت رخ می‌دهد و مدافع آزادی فلسطین است.»
دفاع دلاری از اسرائیل
این فعال رسانه‌ای درباره حضور دانشجویان اسرائیلی هم توضیحاتی می‌دهد و می‌گوید بعد از قدرت گرفتن تجمعات در حمایت از فلسطین، طرفداران اسرائیل هم وارد فاز جدیدی از مقابله شدند و ابتدا این تقابل را با تجمعات کم جمعیت شروع کردند، اما کم‌کم تعدادشان بیشتر شد.
زمان‌آبادی می‌گوید تجمع حامیان اسرائیل پس از اصرار کنیسه‌ها و حمایتهای مالی تقویت شد. او یادآوری می‌کند دانشجویانی که در حمایت از اسرائیل تجمع می‌کنند، با افتخار اعلام می‌کنند که ۶۰ هزار دلار از کنیسه‌ها و ایالت لس‌آنجلس گرفته‌اند تا بیایند و با موج جنبش دفاع از فلسطین مقابله کنند. او تاکید می‌کند: «درست است که اینجا هر دو گروه، یعنی هم حامیان فلسطین و هم حامیان اسرائیل، حضور دارند اما انگیزه تجمعات و اعتراضات این دو گروه کاملاً متفاوت است. پروپاگاندای رسانه‌ای اجازه نمی‌دهد کسی با صدای بلند بگوید حامیان اسرائیل دریافتی‌های مالی بسیاری دارند و امکاناتی مثل تجهیزات، غذا و… به آنها داده می‌شود.»
درباره کنیسه‌ها توضیح می‌دهد: «آنها در آمریکا بسیار ثروتمند هستند. زمانی که به عنوان یک یهودی بخواهی در یک مراسمی عضو بشوی یا شرکت کنی باید به آنها پول بدهی. مثلاً می‌گویند هر چقدر کنیسه پرمخاطب‌تر باشد پولدارتر است. این پول را علاوه بر خودشان، در حمایت از صهیونیست‌ها و رویدادهایی از جمله همین تجمعات اخیر برای حمایت از اسرائیل خرج می‌شود.»
زمان‌آبادی با توجه به مشاهدات خودش و آنچه از دانشجویان دیگر شنیده است درباره کشمکش‌ها بین طرفداران آزادی فلسطین و حامیان اسرائیل می‌گوید: «هر دو طرف خشن هستند و توهین‌های زیادی به هم می‌کنند؛ اما اسرائیلی‌ها بی‌ادب‌تر و خشن‌ترند. جالب است بدانید هر دو گروه رخ به رخ روبروی هم می‌ایستند تا فاصله ۵ میلیمتری هم می‌روند و هرطور بخواهند با هم حرف می‌زنند؛ اما اجازه کوچکترین لمس یکدیگر را ندارند و اگر هر کدام از دو طرف این کار را بکند پلیس دخالت می‌کند و آنها را بازداشت کند.»
او توضیح می‌دهد: «به همین علت اگر شما ویدئوها را رصد کنید متوجه می‌شوید که در بسیاری از درگیری بین دو گروه، هیچ لمسی از هیچ گروهی دیده نمی‌شود. بعضی صحنه‌هایی که پلیس افرادی را بازداشت می‌کند مربوط به همین درگیری‌های فیزیکی است. یک زمان دیگر هم پلیس می‌تواند دخالت کند آن هم وقتی که مشخص می‌کند برای مثال در یک محوطه هیچکس حق حضور ندارد؛ اگر این وارد محدوده غیرمجاز شوند، پلیس حتماً دخالت خواهد داشت.»
واقعیت همین است...اگر می‌گفتند روزی در خاک آمریکا، کشوری که از نظر اقتصادی به اسرائیلی‌ها وابسته است چنین اتفاقاتی می‌افتد و جمعیتی از جوانان و سالمندان و کودکان برای آزادی فلسطین معترض می‌شوند کسی باور نمی‌کرد؛ اما زمان‌آبادی می‌گوید ماجرا به اینها ختم نمی‌شود.
این فعال رسانه‌ای نکته جالبی از اقدام شهرداری لس‌آنجلس می‌گوید: «خیلی عجیب است که شهرداری لس آنجلس یک بیلبورد در نزدیکی مرکز شهر در دفاع از فلسطین نصب کرده است، جایی که می‌توانست از آن درآمد داشته باشد! این هم با جمله‌ای از نلسون ماندلا که می‌گوید، آزادی ما بدون فلسطین ناقص و ناتمام است. شهرداری این بیلبورد مهم را با جمله‌ای پر کرده که یعنی دنیا وقتی آزاد می‌شود که فلسطین آزاد شود!»
زمان‌آبادی در نهایت یک بار دیگر به صراحت تاکید می‌کند که بنا بر شناخت او اکثریت مردم آمریکا هرگز دل خوشی از اسرائیلی‌ها و یهودی‌ها نگاه خوبی نداشته و حامی آنها نبوده‌اند، آنها علاوه بر مسائل تاریخی و اختلافات مذهبی، به دلیل حمایتهای افراطی دولت آمریکا از اسرائیل به هیچ عنوان نگاه مثبتی به صهیونیست‌ها ندارند. او می‌گوید: «اسرائیل ارتباطات قدرتمندی اقتصادی و سیاسی در آمریکا دارد و بخش زیادی از حلقه ثروتمندان اینجا از یهودیان تشکیل شده است، اما این به این معنا نیست که مردم آمریکا با اسرائیلی‌ها رفاقت نزدیکی دارند؛ خیر! حتی می‌شود گفت برعکس این شرایط وجود دارد و اسراییلی‌های در نگاه مردم ایالات متحده، افرادی خسیس، لوس و غیرقابل اعتماد هستند.»
گفت‌وگو با محمدجواد زمان‌آبادی در قالب ارسال صوت در پیام‌رسان انجام شد و به دلیل اختلاف زمانی تهران و لس‌آنجلس گاهی چند ساعت فاصله در حرف‌ها می‌افتاد. زمان‌آبادی در آخرین پیام صوتی که می‌فرستد یادآوری کرد که مصداق‌های حمایت مدنی و کف خیابانی از فلسطین در آمریکا بیش از اینهاست.
او می‌گوید: «واقعیت همین حمایت‌هایی است که روز به روز بیشتر می‌شود نه آنچه که رسانه‌ها و خبرگزاری‌های آمریکایی روایت می‌کنند. دست این رسانه‌ها بسته است چراکه بسیاری از ثروتمندان آمریکا، اسرائیلی هستند و در این رسانه‌ها نفوذ دارند. واقعیت همین است که وقتی یک رأی گیری درون حزبی در آمریکا برگزار می‌شود یک خانم که اتفاقاً متوجه شدم قصد داشت به بایدن رأی بدهد ساکی با عنوان فلسطین باید آزاد شود در دست داشت. واقعیت همان خانه در قلب لس‌آنجلس است که خانواده آمریکایی‌اش در محله یهودی‌نشین پشت پنجره پرچم فلسطین نصب کرده‌اند. واقعیت همان بیلبورد شهرداری است که نشان می‌دهد حتی میان دولتی‌ها و دستگاه‌های آمریکایی حامیان فلسطین کم نیستند؛ هرچند مجبور به سکوت باشند.»
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد